Larra (Don Mariano José de), een verdienstelijk Spaansch dichter, geboren te Madrid den 24sten Maart 1809, vertrok in 1813 met zijne ouders naar Frankrijk en keerde eerst in 1822 naar Spanje terug. In 1827 trad hij op als dichter en gaf tot 1831 onderscheidene hekelende tijdschriften in het licht, waarin hij de gebreken van het volk en van de regéring hevig gispte. In 1833 was hij hoofdredacteur van de „Revista espanola” en volbragt in 1835 eene reis door Portugal, Engeland en Frankrijk. Na zijn terugkeer werd hij lid der redactie van het tijdschrift „El Mundo”, doch den 13den Februarij 1837 maakte hij door een schot een einde aan zijn leven.
Voor het eel schreef hij, behalve een blijspel in proza („No mas mostrador”, 1831) en onderscheidene stukken naar het Fransch onder den pseudoniem Ramon Arriala (letterkeer van Mariano Larra), het treurspel „Macias (1834)”, nadat hij kort te voren dezelfde stof tot een roman verwerkt had. Daarenboven leverde hij een werk over de jongste geschiedenis van Spanje, getiteld: „De 1830 à 1835, ó la Espana desde Fernando VII hasta Mendizabal (1836)”. Zijne artikels, in de „Revista Espanola” geplaatst en met den naam Figaro onderteekend, zijn verzameld onder den titel: „Figaro, collection de articulos dramâticos (1837, 5 dln)”. Later verscheen eene uitgave van zijne gezamenlijke werken (1843, 4 dln; 1848, 2 dln). Hij onderscheidt zich door een krachtigen en edelen stijl.
