Langres, de hoofdstad van een arrondissement in het Fransche departement Haute-Marne, ligt aan de rivier de Marne en aan den Oosterspoorweg, en is eene der hoogst gelegene steden van het Fransche binnenland. Zij verheft zich op de bergvlakte van Langres ter hoogte van ruim 400 Ned. el, — eene bergvlakte, die de waterscheiding vormt tusschen de Middellandsche Zee, het Kanaal en de Noordzee, terwijl op hare boschrijke hellingen de Saône, de Maas, de Marne, de Aube, de Seine enz. ontspringen. Langres is eene sterke vesting; zij heeft nog oude muren met torens met overblijfselen van een Romeinschen triomfboog, voorts eene fraaije hoofdkerk, een geregtshof, een godgeleerd seminarium, eene openbare boekerij, eene verzameling van schilderijen en oudheden en ruim 8000 inwoners. — Langres is het oude Andomatunnum, de hoofdstad der Gallische Lingonen en droeg deswege ook den naam van Civitas Lingonum. Deze stad verkreeg van keizer Otto het Romeinsch burgerregt.
In hare nabijheid werden in 301 de Alemannen door Constantinus Chlorus en in 680 koning Dagobert door den majordomus Ebroïn overwonnen. Van de Bourgondiërs kwam zij in het bezit der Franken, en verviel in 843 aan Frankrijk. Zij is door verschillende koningen versterkt, het laatst door Lodewijk Philips. In den oorlog van 1870—71 is zij niet door de Duitschers belegerd, maar alleen omsingeld.
