Kin-Kiang, eene Chinésche handelshaven in de provincie Kiangsi, op den regter oever van de Jang-tse-kiang en niet ver van het Pojangmeer, behoort sedert 1861 tot de havens, die voor het verkeer van vreemdelingen zijn opengesteld. Intusschen is de plaats voor den Européschen handel nog altijd van geringe beteekenis, omdat er geene tusschenstations bestaan op den langen waterweg vandaar naar Shangai. Voorts zou eene geregelde stoombootvaart op het Pojangmeer de bedrijvigheid ongemeen bevorderen.
De hoofdartikelen van uitvoer zijn er thee en porselein. Met het vervaardigen van dit laatste houden in de provincie Kiangsi zich 150000 werklieden bezig.
