Interpellatie. In Constitutionéle Staten deelt de volksvertegenwoordiging niet alleen de wetgevende magt met de regéring, maar oefent zij ook een regt van controle over de daden van de regéring uit. Ook bij ons zijn de ministers verpligt aan de beide Kamers der Staten-Generaal, hetzij mondeling, hetzij schriftelijk al de inlichtingen te geven, die gevraagd worden. Die verpligting houdt slechts dáár op, waar het algemeen belang zich tegen de openbaring van het gevraagde verzet. De ministers kunnen zich aan dien pligt niet onttrekken; zij kunnen uitgenoodigd worden, de zittingen der Kamers bij te wonen, om de gevraagde mededeelingen te doen.
De regéring besluit van zelf of de openbaring van ’t geen de Kamer wenscht ’s lands belangen zou benadeelen; maar ook in dit geval kunnen de Kamers zich bereid verklaren, om de inlichtingen in Comité-generaal te ontvangen, en het daar gesprokene als geheim te bewaren. Het regt van inlichtingen te vragen geschiedt óf door eene interpellatie, óf ten gevolge van een besluit der Kamer, b. v., wanneer het een of ander verzoekschrift aanleiding heeft gegeven, om den minister nit te lokken tot het geven van inlichtingen. Eene interpellatie is een mondeling verzoek om inlichtingen omtrent zeker punt te geven. De beide Kamers hebben bij ons dat regt. Ieder lid op zich zelf kan het uitoefenen, maar heeft het verlof der Kamer er voor noodig.
De interpellant stelt gewoonlijk de vragen, wier beantwoording hij wenscht; deze worden den betrokken ministers medegedeeld, die tevens verzocht wordt, om op den dag voor de interpellatie bepaald, in de Kamer te verschijnen, ten einde over het onderwerp het licht der regéring te doen schijnen. Het debat zelf, dat zich daarbij ontspint, heet ook wel de interpellatie. Het slot eener interpellatie is, of dat de interpellant namens de Kamer, de regéring dank zegt voor de gegeven inlichtingen, maar ook kan ieder lid, naar aanleiding van het gehoorde eene motie voorstellen, ten einde van de Kamer een votum uit te lokken tot goed- of afkeuring van het gedrag der regéring in de behandeling der zaak, of waarbij zij althans haar oordeel zegt, of een wensch uitspreekt. Het regt van interpellatie is een kostbaar regt door het constitutioneel stelsel ingevoerd en door de Grondwet, bij ons, bevestigd. Een voorzigtig gebruik er van zal heilzaam werken voor de belangen des lands; bij misbruik kan het ligt ontaarden in een stormram in handen van de oppositie tot omverwerping der regéring ten einde zelve de taak van oppositie tegen die van regéringspartij te verwisselen.
