Indium is een nieuw metaal, door middel der spectraalanalyse ontdekt. Het ontleent zijn naam aan de donkerblaauwe lijn, die het in den spectroscoop voortbrengt. Men ontdekte het in 2 ertsen, die hoofdzakelijk uit zwavelkies, arsenikkies, blende en loodglans bestonden. De gerooste ertsen werden met zoutzuur begoten en men destilleerde vervolgens het vocht.
Uit het overgehaalde chloorzink verkreeg men indium. Het is wat lichter dan zink, loodkleurig, zeer week en smeedbaar. De ontdekking geschiedde in 1863 door Theodor Richter en F. Reich te Freiberg, en het bleek voorts, dat het in het zink in zinkblende, en in eenige wolframiumertsen in kleine hoeveelheden aanwezig is. Het komt in kleur wel wat met platina overeen, verwt op papier sterk af, heeft een soortelijk gewigt van 7,42 en smelt bij 176° C., terwijl het bij eene veel hoogere temperatuur dampvormig wordt. Het lost op in zoutzuur en zwavelzuur onder ontwikkeling van waterstofgas. Het is niet slechts een der zeldzaamste metalen, maar ook een der duurste. Zijn prijs bedraagt het 20-voudige van dien van goud.
