Hermeneutiek, afkomstig van een Grieksch woord, hetwelk uitleggen, verklaren beteekent, is de wetenschap, die de beginselen en de hulpmiddelen aanwijst, waardoor men den zin van een geschrift bepalen kan, dien de opsteller daarin nedergelegd heeft. Men verdeelt de hermeneutiek in algemeene en bijzondere. De eerste bevat de beginselen, naar welke men zich bij het opsporen van den zin eener uitspraak moet regelen, — terwijl de laatste het oog vestigt op één enkel geschrift of op eene verzameling van geschriften en alles aanwijst, wat men tot een juist verstand van deze moet in acht nemen.
De bijzondere hermeneutiek is derhalve hetzelfde als de exegése. Past men ze toe op de Gewijde Schrift, dan noemt men ze Bijbelsche hermeneutiek, en de geschiedenis van deze is tevens die der Bijbelsche exegése.
