Wat is de betekenis van Hermeneutiek?

hermeneutiek - Zelfstandignaamwoord 1. Leer die de betekenis van symbolen en tekens uitlegt

Hermeneutiek is zowel de doctrine van het interpreteren van de betekenis van teksten als een filosofische richting die is gesticht door Hans-Georg Gadamer. Het woord hermeneutiek komt uit het Grieks en betekent interpreteren of vertalen en had oorspronkelijk een theologische connotatie. Zo ging het bij Homerus om het 'vertalen' van de ber...

het opstellen van principes en regels voor de bijbeluitleg. Deze regels (middot) zijn met name in rabbijnse kringen gearticuleerd. Zeven middot worden toegeschreven aan Hillel, 13 aan rabbi Jisjmaël, en 32 aan rabbi Eliëzer. Aan al deze regels liggen enkele basisgedachten ten grondslag: Overtuigd dat de bijbel, als afkomstig van God, een...

Een fenomenologische benadering waarbij het accent niet op beschrijving, maar op interpretatie ligt.

[v. Gr. hermèneutikè (technè), van hermèneuein = verklaren, vertolken] leer van de regels en hulpmiddelen gebruikt bij de uitlegkunde, dus de theorie der exegese (z.a.), spec. van de Bijbel.

theorie van de uitlegkunde

De leer van de interpretatie. De hermeneutiek wortelt in de bijbelstudie, werd ontwikkeld door F. Schleiermacher (1768-1834) en W. Dilthey (1833-1911), terwijl tegenwoordig aan deze benadering vooral de naam is verbonden van H.-G. Gadamer (1900-), die bij de interpretatie van de geschiedenis en van het denken zowel ontkent dat er één ware, objectie...

hermeneutiek - De studie en toepassing van de methodologische beginselen van het interpreteren en uitleggen; in het bijzonder het algemene beginsel van bijbelse interpretaties.

(= uitlegkunde), het onderdeel van de Bijbelwetenschap, dat de regels bevat, volgens welke de Bijbel verklaard moet worden.