Helfert (Joseph Alexander, vrijheer von), een Oostenrijksch regtsgeleerde en staatsman, is de zoon van den hoogleeraar Joseph Helfert (✝ 1847), en werd geboren te Praag den 3den November 1820.
In 1847 aanvaardde hij de betrekking van leeraar in het Romeinsch en Kerkdijk regt aan de universiteit te Krakau. In 1848 zag hij zich door een kiesdistrict in Bohemen afgevaardigd naar den Rijksdag, waar hij het ministerie ondersteunde. In dat jaar werd hem de portefeuille van Onderwijs aangeboden, maar hij wees haar van de hand, hoewel hij zich ais onderstaatssecretaris geronnen tijd belastte met de werkzaamheden van dit departement. In 1854 werd hij tot vrijheer benoemd. Van zijne schriften noemen wij: „Ueber den Heimfall des Heirathsgut (1842)”, — „Husz and Hieronymus (1853)”, — en „Ueber Nationalgeschichte und deren Pflege in Oesterreich (1854)", — terwijl hij voorts nieuwe uitgaven bezorgde van onderscheidene werken zijns vaders over Kerkelijk regt.
