Hautain. Onder dezen naam vermelden wij:
Philips de Zoete, heer van Hautain, een van de eerste onderteekenaars van het Verbond der Edelen. Hij heeft zich beroemd gemaakt door zijn wèlgeslaagden toeleg op het kasteel van Antwerpen. Hij had op last van prins Willem I krijgsvolk verzameld in het land van Tholen, en dit moest op raad van hen, die te Antwerpen met den Prins in betrekking stonden, derwaarts worden gezonden. Daar Hautain slechts weinige schepen beschikbaar had, zoodat de Antwerpenaars hem gemakkelijk konden weren, deed hij in de verte die vaartuigen eene menigte vlaggen en wimpels in top halen, waardoor zij aanzienlijker voorkomen verkregen. Het gelukte hem dan ook tegen het vallen van den avond zich van de stad meester te maken, waar hij als bevrijder ingehaald en met eene gouden keten begiftigd werd. In 1585 was hij er krijgsbevelhebber. Parma belegerde toen de stad, en terwijl Hautain den 25sten Mei van dat jaar een uitval deed en teruggeslagen werd, sprong hij in volle, wapenrusting van den dijk en smoorde in den modder.
Willem de Zoete, heer van Hautain. Deze bekleedde gedurende den Tachtigjarigen Oorlog de waardigheid van luitenant-admiraal van Zeeland. Toen in 1605 het gerucht zich verspreidde, dat 1200 Spanjaarden uit Lissabon herwaarts gezonden werden, stak hij in zee, om de Spaansche vloot te ontmoeten. Hij tastte deze aan, doch werd door de Engelschen meer belemmerd dan geholpen, zoodat hij slechts de helft der vijandelijke vaartuigen vernielen kon. In 1606 zond men hem als luitenantadmiraal over 24 schepen naar Spanje, om zich van de Spaansche West-Indische retourvloot meester te maken en het uitloopen der Spaansche koopvaarders te beletten. Alleen dit laatste mogt hem gelukken, doch hij zag zich genoodzaakt, weldra wegens gebrek aan levensmiddelen naar het Vaderland terug te keeren. In het najaar van 1606 werd hij wederom uitgezonden, en bij die gelegenheid deed zijn onder-admiraal Reinier Klaaszoon zich met 60 man in de lucht vliegen. In 1625 stevende hij naar Rochelle tot hulp van Lodewijk XIII, doch werd op aandrang der Nederlandsche predikanten weldra teruggeroepen en is vermoedelijk niet lang daarna overleden.
