Hastings, eene Engelsche stad, één der Cinque Ports, in het graafschap Sussex aan den spoorweg gelegen, verheft er zich in een dal aan de zee en is aan de andere 3 zijden door heuvels tegen kille windvlagen beveiligd. Zij is thans eene druk bezochte badplaats en telt ongeveer 25000 inwoners. Op een heuvel in hare nabijheid vindt men de grootsche bouwvallen van een kasteel.
De bevolking ontleent haar bestaan hoofdzakelijk aan de vischvangst, de kalkbranderij, den scheepsbouw en de badgasten. Zij is in de geschiedenis vermaard door een naar haar genoemden veldslag, waarin Willem de Veroveraar op Harold de overwinning behaalde (16 October 1066).
Het naar haar genoemd hastingszand is in de reeks der geologische vormingen de middelste afdeeling der wealden, welke zich boven de jongste juralaag en onder het zeekrijt bevindt. Het wordt tegenwoordig meer tot de krijt-, dan tot de juravorming gerekend en is eene brak- en zoetwatervorming van paleontologisch gewigt, daar het vele overblijfselen van gedeeltelijk reusachtige kruipende dieren bevat, zooals van den iguanodon (20 Ned. el lang), van den hylaeosaurus(6½ Ned. el lang), van den megalosaurus, van den pterodactylus en van den langhalzigen plesiosaurus, — voorts van zoetwaterschildpadden en visschen, benevens het loof van varens en cycadeën. Het hastingszand, het eerst bij Hastings waargenomen, bestaat uit grof, ijzerhoudend zand en groven zandsteen, afgewisseld door lagen van leem, vollersaarde en mergel. Lyell beschouwt het hastingszand met de daarboven gelegen kleilaag als wealden en voegt ze gezamenlijk bij de krijtvorming.