Guignes (Joseph de), een verdienstelijk beoefenaar der Oostersche letteren, geboren te Pontoise den 19den October 1721, studeerde onder de leiding van Fourmont en werd na den dood van zijn leermeester in diens plaats benoemd tot Oosterschen tolk bij de boekerij des Konings (1745), voorts tot lid der Académie van Wetenschappen (1753), tot Koninklijk censor, en tot opzigter der oudheden in het Louvre (1769). Hij besteedde vooral veel moeite aan het Chineesch en kwam op het zonderlinge denkbeeld, dat de Chinésche schriftteekens ontstaan zouden zijn uit 3 Egyptische letters, zoodat vermoedelijk China door eene Egyptische kolonie was bevolkt. Dit blijkt uit zijn geschrift: Mémoire, dans lequel on prouve que les Chinois sont une colonie Egyptienne (1759)’’. Door de Revolutie verloor hij zijne betrekking, zoodat hij tot groote armoede verviel, en hij overleed te Parijs den 19den Maart 1800.
Van zijne geschriften komt de eerste plaats toe aan zijne „Histoire générale des Huns, des Tures, des Mogols et des autres Tartares occidentaux (1756—1758, 4 dln)”. — Zijn zoon Chrétien Louis Joseph de Guignes, geboren te Parijs den 20sten Augustus 1759, hield zich desgelijks bezig met de beoefening van het Chineesch, ging in 1784 als resident naar China en vergezelde in 1794 het Nederlandsch gezantschap naar Peking, van waar hij in 1801 naar Frankrijk terugkeerde. Hier gaf hij zijn „Voyage à Pekin, Manille et Isle de France (1809, 3 dln met Atlas)” in het licht, — voorts op last van Napoleon eene door den zendeling Basilius de Glemona bewerkte „Dictionnaire chinois, Français et Latin (1813)”. Hij overleed in 1845.
