Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 07-08-2018

Gong

betekenis & definitie

Gong of tom-tom, ook wel tsjoeng genaamd, is een bekkenvormig Chineesch muziek-instrument, waarop men slaat met een houten, met leder overtrokken stok. Het geeft een vollen, krachtigen toon. De legéring voor een gong bestaat uit 78 tot 80% koper en 22 tot 20% tin.

Zij is grijsachtig wit en digtkorrelig op de breuk, zeer broos en niet zoo smeltbaar als gewone klokkenspijs. Geruimen tijd wist men niet, hoe deze legéring bewerkt kon worden, doch d’Arcet heeft ontdekt, dat zulks gemakkelijk geschieden kan, wanneer men de verstijfde legéring in den oven brengt, tot roodgloeihitte verwarmt, tusschen 2 ijzeren schijven plaatst en dan in water dompelt. Na de afkoeling is het metaal zoo taai, dat men het met den hamer bewerken kan.

< >