Wat is de betekenis van gong?

slaginstrument. slaginstrument dat bestaat uit een lichtjes gebogen ronde bronzen schijf die ophangt in een frame en bespeeld wordt door er met een klopper op te slaan, en dat wordt gebruikt als muziekinstrument en als middel om in uiteenlopende omstandigheden geluidssignalen te geven. Voorbeelden: Het gamelanorkest bestaat uit een r...

gong - Zelfstandignaamwoord 1. (muziekinstrument) een hangend slagwerk ♢ De gong is één van de instrumenten van het gamelan-orkest. Woordherkomst Uit het Maleis Verwante begrippen bekken, gamelan, marimba, xylofoon

De gong is een slaginstrument in de vorm van een hangende ronde metalen plaat die aan de rand is omgebogen. De klank is letterlijk 'gong'. De grote gong die in westerse orkesten regelmatig wordt gebruikt, heette oorspronkelijk tam-tam en werd uit China geïmporteerd. Vanaf het begin van de 19e eeuw duikt de gong steeds vaker op in de westerse muziek...

gong [muziekinstrument]. Maleis gong.

slaginstrument

(Ind.), bronzen slaginstrument, bestaande uit een schotelvormige schijf en een klopper.

1. bekend slaginstrument bestaande uit een hangend metalen bekken met opstaande rand. Komt in heel Azië voor als signaalinstrument met dezelfde liturgische functie als de Europese kerkklok. In Indonesië komt de gong voor als muziekinstrument, en is daar voorzien van een slagknobbel. In Europa werden de gongs in de I9de eeuw populair als s...

De gong wordt soms bij liturgische plechtigheden gebruikt als vervanging van de altaarschel, doch dit gebruik is uitdrukkelijk verboden.

uit Oost-Azië afkomstig slaginstrument. bestaande uit een ronde, gewelfde, metalen plaat, die met een slaghamer aangeslagen wordt.