Gilberts-eilanden (De), in Polynsië, onder den evenaar tusschen de Marshalleilanden (ten noorden) en de Ellice-eilanden (ten zuiden) gelegen, werden in 1529 door Saavedra ontdekt. Zij zijn van gemelde groepen door kanalen gescheiden. In 1788 werden zij door den Engelschen gezagvoerder Gilbert en later door Duperrey en Wilkes wat naauwkeuriger onderzocht, maar zijn over het geheel nog weinig bekend.
Zij vormen 4 groote afdeelingen en zijn, evenals de Caroline-eilanden, meestal lage koraal-eilanden, waar hoofdzakelijk pandanus- en kobosboomen groeijen. Men schat het aantal inwoners, welke op die der Carolinen gelijken en zich door zachtmoedigheid en gastvrijheid onderscheiden, op ongeveer 60000.
