Gelukkig

betekenis & definitie

Gelukkig noemen wij den zoodanige, die al zijne wenschen, voor zoover deze in overeenstemming zijn met de eischen van zedelijkheid en regt, volkomen bevredigd ziet. Hij, die de waarde van zulk een voorregt beseft en zich daarin verblijdt, wordt gelukzalig geheeten. Gelukkig te zijn is intusschen een zeer betrekkelijk denkbeeld, daar de wenschen van verschillende personen zeer uiteenloopen, zoodat de één volkomen te vreden is met een voorregt, hetwelk tot het heil van een ander weinig of niets bijdraagt. Het blijkt echter duidelijk, dat wij te meer kans hebben om ons gelukkig te gevoelen, naar mate onze behoeften beperkter zijn.