Geffrard (Fabre), voormalig president der republiek Haïti, werd geboren den Nicholas Geffrard, was een der grondleggers van de onafhankelijkheid des lands en gouverneur van eene der zuidelijke provinciën. Nadat Fabre bij het leger (1821—1843) tot den rang van kapitein bevorderd was, nam hij deel aan den opstand van generaal Hêrard tegen den president Boyer, werd door het volkscomité benoemd tot overste en was aanvoerder van de voorhoede der troepen van Hérard, waarmede hij bij Numero Deux die van Foyer eene belangrijke nederlaag toebragt. Nog in hetzelfde jaar benoemde het Voorloopig Bewind te Port-au-Prince hem tot brigade-generaal, en in 1847 tot divisie-generaal. De president Fiché, naijverig op de populariteit van Geffrard, ontnam hem het kommando en riep hem voor den krijgsraad, doch Geffrard werd vrijgesproken, en de president Soulouque gaf hem in 1849 weder een koininando, ja, na zijne zegepraal bij La Tabami zelfs den titel van hertog.
Ook in een lateren oorlog met St. Domingo (1856) onderscheidde hij zich door zijne beleidvolle zorg voor den terugtogt der artillerie naar Kanico. Niettemin ontwaakte ook bij Soulouque de ijverzucht, zoodat hij bevel gaf om Geffrard in hechtenis te nemen en ter dood te brengen. Geffrard, bij tijds gewaarschuwd, ontsnapte in eene boot in December 1858 naar Gonaïves. — Hier en elders werd hij door de troepen tot voorzitter der Republiek uitgeroepen, en dit vond overal bijval, zoodat hij den 15den Januarij 1859, zonder tegenstand te ontmoeten, Port-au-Prince binnentrok. Eene tegen hem gesmede zamenzwering werd aanstonds onderdrukt. Hij heeft zich zeer verdienstelijk gemaakt door het bevorderen van kunsten en wetenschappen, alsmede door zijne staatkundige en godsdienstige verdraagzaamheid. Niettemin liet de onrustigheid der partijen hem niet lang aan het roer. De verbannen generaal Salnave wierf te St.
Domingo eene bende soldaten en maakte zich in 1865 meester van kaap Haïti. Wél werd de stad met hulp der Engelschen heroverd, doch het hoofd der opstandelingen ontsnapte en had alzoo gelegenheid, om zijne pogingen eerlang te hervatten. Geffrard moest weldra eene onrustige beweging in Gonaïves beteugelen, en in den aanvang van 1867 eene te Port-au-Prince. Daarna verhief zich een nieuwe opstand in het district St. Mare. De oproerlingen dwongen generaal Nissage-Saget, die aldaar het bevel voerde, naar Port-au-Prince op te rukken, en Salnave keerde terug naar Kaap Haïti. Door allen verlaten, legde Geffrard het voorzitterschap neder en scheepte den 13den Maart zich in naar Jamaica (zie voorts onder Haïti).
