Geeuwhonger (Bulimie) noemt men een toestand, waarbij de lijder door behoefte aan spijs onder gedurig geeuwen bijna tot omnagt vervalt. Veelal is deze ongesteldheid een gevolg van overmatige gevoeligheid der maagzenuwen door overprikkeling van het slijmvlies der maag. Inspanning en overspanning geven vooral aanleiding tot deze ziekte, — meer nog dan gebrek aan voedsel bij eene kalme levenswijze.
Het beste geneesmiddel is een ligt verteerbaar voedsel, zooals brood, melk of vleesch. Men moet bij het toedienen daarvan zorgen, dat men den lijder de vingers niet in den mond steke, daar hij gretig toebijt. Ook is het van belang, hem geen drinken te geven in glas of steen, daar hij zoodanig voorwerp ligt met de tanden verbrijzelen zal. — Arglistige bedelaars wenden wel eens geeuwhonger voor, om medelijden te wekken; doch bij hen ontbreekt de krampachtig gespannen pols, aan die ongesteldheid eigen.
