G-sleutel

betekenis & definitie

G—sleutel (De) is in de muziek een teeken, dat de noot van de ééngestreepte G zijne plaats aanwijst, en wél, in den nieuweren tijd, op de tweede linie van onderen van den notenbalk. Deze sleutel wordt gebruikt voor de vioolstem, daarom heet hij ook vioolsleutel. Verder dient hij voor fluiten, clarinetten, oboën, bassetten, Engelsche horens, trompetten en, met uitzondering van de laagste toonen, voor waldhorens; verder voor de bovenpartij van de piano, de harp en het orgel; in de zangmuziek ook voor de sopraan-, alt- en tenorstem.