Friso

betekenis & definitie

Friso, volgens de sage de stamvader of liever de eerste prins der Friezen, is een persoon, die tot het fabelachtig tijdperk behoort. De kronijken melden van hem, dat hij de zoon was van een Indiaansch Koning, bij het leger van Alexander de Groote diende, met zijne broeders Saxo en Bruno door den dwingeland Agrammes uit zijn vaderland verdreven werd, in Egypte en Thracië rondzwierf, met Silla, de dochter van den Thracischen koning Agáthocles in het huwelijk trad, en eindelijk met eene vloot naar het noorden stevende, waar hij in 313 vóór Chr. aan den oever van het Flie aan land stapte, hier eene stad stichtte, die ter eere van den afgod Stavo met den naam van Stavoren bestempeld werd, zijne onderdanen Friezen noemde, en na eene regéring van 68 jaar overleed. Hij is de hoofdpersoon van het heldendicht: „Gevallen van Friso, koning der Gangariden en Phrasiaten (1741)” van Willem van Haren.