Fontanél noemt men eene kunstmatig gevormde, etterdragende, open gehoudene opening in de huid, welke als afleidend geneesmiddel moet dienen. Hiertoe maakt men door middel van een blaartrekkenden pleister, van een bijtmiddel, een mes of een gloeijend ijzer eene wonde in de huid, waarna men deze wederom met een blaartrekkenden pleister, met garouzalf, met papier van Albespeyres enz. open houdt. Men legt er voorts een hechtpleister over en verbindt haar eenmaal daags. "Veelal wordt een fontanel op den arm geplaatst.
In vroegeren tijd. maakte men veel gebruik van de fontanél, doch de hedendaagsche physiologen beweren, dat zij in de meeste gevallen nutteloos en dikwijls zeer schadelijk is. — Den naam van fontanél geeft men ook aan de weeke plaatsen van het hoofd van het pasgeboren kind, waar de schedelnaden zich vereenigen. Men onderscheidt de voorste of groote en de achterste of kleine fontanél, en 2 zijfontanellen.
