Feldmann (Leopold), een Duitsch blijspeldichter, geboren te München den 22sten Mei 1802, was een zoon van Israëlietische ouders, en werd eerst leerling bij een zadelmaker en daarna bij een schoenmaker. Wegens een gedicht, dat hij in de gelapte schoenen van een aardig meisje stak, kreeg hij ongenoegen met zijn patroon, zoodat hij den winkel vaarwel zeide en aan het leeren ging. Reeds in 1817 schreef hij een tooneelspel „Der falsche Eid”, hetwelk de eer der opvoering genoot. Weldra werd hij als leerling in eene handelszaak te Pappenheim geplaatst, en 3 jaar later te München.
Hier schreef hij humoristische opstellen in dagbladen en vond zooveel bijval, dat hij het besluit nam, om zich geheel en al aan de beoefening der letterkunde te wijden. In 1835 verschenen zijne „Höllenlieder”, en in hetzelfde jaar werd zijn blijspel „Der Sohn auf Reisen” met bijval vertoond. Daarna ging hij voor een tijd van 5 jaar op reis, vertoefde geruimen tijd in Griekenland en schreef „Reisebilder” voor het tijdschrift „Europa”, en correspondentie-artikelen voor de „Literatur-Zeitung”. In 1851 zag hij zich benoemd tot dramaturg bij den nationalen schouwburg te Weenen. Zijne talrijke blijspelen behooren tot de beste van onzen tijd; zij zijn in het licht verschenen onder den titel: „Deutsche Originallustspiele (1844—1852, 6 dln,— en vervolg 1855—1857, 2 dln)”.
