Failly (Charles Achille de), een Fransch generaal, geboren den 21sten Januarij 1810 te Rozoy-sur-Serre in het departement Aisne, bezocht de militaire school te Parijs en werd in 1820 als onderofficier geplaatst. In 1830 ging hij naar Afrika, waar hij zich bij de verovering van Algiers onderscheidde en weldra tot luitenant bevorderd werd. In 1837 werd hij kapitein, in 1841 kapitein-adjudantmajoor bij het 7de bataljon jagers, en vervolgens ordonnans-officier van Louis Philippe, — voorts in 1843 bataljonschef en in 1848 kolonel en commandant van de militaire school te Toulouse. Later ging hij als kolonel wederom naar Algiers en werd officier van het Legioen van Eer.
Bij het uitbarsten van den Krimoorlog zag hij zich benoemd tot brigadegeneraal, woonde den slag aan de Alma bij en ging als plaats-commandant naar Constantinopel , alwaar hij bleef tot den 5den December 1854. Daarna keerde hij terug naar de Krim en onderscheidde zich zoowel bij de bestorming der „Witte vestingwerken’' van Sébastopol als 3 dagen later bij den aanval op den Redan. Zijn moedig gedrag aan de Tsjernaja, waar een paard onder hem werd doodgeschoten, was oorzaak, dat zijn naam afzonderlijk in eene dagorder werd vermeld. Als bevelhebber van de brigade der garde-voltigeurs nam hij deel aan de bestorming van den Malakof en werd benoemd tot divisiegeneraal, waarna hij Eupatoria bezette. Na zijn terugkeer in Frankrijk riep de Keizer hem in zijne nabijheid en verleende hem in 1857 het commandeurskruis van het Legioen van Eer. In 1859 nam hij deel aan den oorlog in Italië, streed bij Solferino dapper tegen de overmagt, en werd door den Keizer benoemd tot groot-officier van het Legioen van Eer. Later wijdde hij zijne krachten aan de organisatie van het Fransche leger en aan de invoering der Chassepôt-geweren, waarna hij in 1867 naar Rome gezonden werd, om het Pauselijk gebied tegen den aanval van Garibaldi te beveiligen. Het Chassepôt-geweer deed volgens zijn rapport „wonderen” in het gevecht van Mentana (4 November 1867).
Daar hij in hooge mate de gunst des Keizers bezat, verkreeg hij bij het uitbarsten van den Duitsch-Franschen oorlog het bevel over het 5de arméecorps. Zijn hoofdkwartier was te Bitsch, en van dââr kon hij gemakkelijk het corps van Mac-Mahon en dat van Frossard bij Saarbrücken ondersteunen. Na den slag bij Wörth versterkte hij zich met de vlugtende troepen van den hertog van Magenta, trok terug naar Châlons en vormde de voorhoede van het nieuwe leger van Mac-Mahon, hetwelk door de Ardennen trok, om Bazaine in Metz te ontzetten. Failly werd den 30sten Augustus 1870 door het 4de Pruissische arméecorps overvallen en op de vlugt gejaagd. Door dit verlies werd Mac-Mahon opgehouden, en hierdoor kreeg een ander deel van het Duitsche leger tijd, om de Franschen van de andere zijde in te sluiten, zoodat zij zich te Sédan moesten overgeven. Wegens zijne werkeloosheid en onvoorzigtigheid, die gedurig oorzaken waren van nieuwe overrompelingen, werden gegronde beschuldigingen tegen hem ingebragt, — daarom schreef hij gedurende zijne gevangenschap „Marches et opérations du 5me corps (1871).”
