Onder dezen naam vermelden wij:
Karl Johann Fahicrantz, een beroemd Zweedsch landschapschilder. Hij werd geboren den 29sten November 1774 in de gemeente Stora-Tuna in de provincie Falun, waar zijn vader predikant was, en legde zonder leermeester zich met ijver toe op de kunst. Hij bepaalde zich bij het landschap van zijn geboortegrond, reisde door Zweden, Denemarken en Noorwegen, maar bleef onbekend met Italië. Reeds in het begin dezer eeuw was zijn naam beroemd, en in 1815 werd hem de titel van professor toegekend. Hij overleed den 1sten Januarij 1861. Zijne beste stukken zijn in het bezit van den Koning van Zweden.
Christian Erik Fahlcrantz, een broeder van den voorgaande. Hij werd geboren den 30sten Augustus 1790, zag zich in 1829 benoemd tot hoogleeraar in de theologie te Upsala, in 1849 tot bisschop te Westeräs, en maakte zich tevens bekend als dichter. Van zijne gedichten noemen wij: „Noak’s ark (1825—1826)” en het épisch gedicht „Ansgarius (1846)” in 14 zangen. Voorts schreef hij eene „Levensgeschiedenis van Almquist (1845—1846, 2 dln)”, — „Evangeliska Alliansen (1847—1848,2 dln), — en,.Row förr och nu (1858—1861, 5 dln)”. Ook redigeerde hij van 1839—1852 met Knös en Almquist het „Ecclesiastik Tidskrift”. Zelf heeft hij eene uitgave bezorgd van zijne verzamelde geschriften (1863—1865, 5 dln). Hij was lid der Zweedsche Academie, en overleed in Augustus 1866.
Axel Magnus Fahlcrantz, een derde broeder. Hij werd geboren in 1780 en overleed te Stokholm in October 1854. Hij was lid der Académie en Hof-beeldhouwer, en heeft vooral door zijn ornamentaal beeldwerk grooten roem verworven.
