Etienne (St.), eene districtshoofdstad in het Fransche departement Loire, op eenigen afstand van de rivier van dien naam aan de Furand gelegen, is eene der nijverste steden des rijks en het middelpunt van een aantal steenkolenmijnen.
Zij heeft wegens hare onregelmatig aangelegde, naauwe straten en hare door kolendamp benevelde huizen een somber voorkomen. Er is eene handels-regtbank, eene kamer van koophandel, een collége, eene mijnschool, een scheikundig laboratorium, een aantal andere scholen, meer dan één muséum, een schouwburg enz. Voorts vindt men er omstreeks 100.000 inwoners.
Men heeft er een verbazend aantal fabrieken en weefstoelen tot vervaardiging van zijden lint, alsmede zeer vele geweren-fabrieken. Daarenboven vervaardigt men er ook andere wapens, alsmede messen, spijkers, vijlen, naalden, voorwerpen van gegoten ijzer, enz. De steenkolenmijnen leveren er jaarlijks 1½ millioen tolcentenaars steenkolen. De stad is door een spoorweg met Lyon verbonden. De aanzienlijke productie te St. Etienne en in de omliggende dorpen geeft er tevens aanleiding tot een uitgebreiden handel.
