Erwtenworst, een nieuw voedingsmiddel, uitgevonden door den kok Grünberg te Berlijn, werd op groote schaal gebruikt ten behoeve der Duitsche troepen in den jongsten Fransch-Duitschen oorlog. Het bestaat uit 3 soorten van erwtenmeel, best rundervet, best De erwt (Pisum arvense), varkensvleesch, uijen en specerijen. Aanvankelijk stopte men dat mengsel in darmen, doch later in daartoe bereid papier, en men vermoedt, dat deze worst, op eene luchtige plaats bewaard, jaren lang goed kan blijven, — ’t geen trouwens nog niet door de ervaring gebleken is. Zijn voedend vermogen komt overeen met dat van meel uit peulvruchten.
Vóór het gebruik wordt hij in water gekookt, hetzij men hem in stukken snijdt, om er soep van te bereiden, hetzij men hem in zijn geheel laat. Gedurende den oorlog werd hij te Berlijn vervaardigd in eene staatsfabriek, die dagelijks eerst 14000 tolpond, en later 130000 tolpond, en in het geheel 9—10 millioen tolpond leverde. Gedurende den druksten tijd waren er 2400 personen werkzaam.
