Een Duitsch dichter, geboren den 10den December 1788 op het landgoed Lubowitz bij Ratibor in Opper-Silézië, studeerde in de regten te Halle en te Heidelberg, begaf zich vervolgens naar Parijs en vertoefde geruimen tijd te Weenen. Bij het uitbarsten van den oorlog van 1813 nam hij als vrijwilliger dienst bij het Pruissische leger, werd weldra officier en nam aan de veldtogten deel tot in 1815. Een jaar later werd hij referendaris bij de Koninklijke regéring te Breslau, in 1821 regéringsraad te Dantzig, later te Königsberg en eindelijk te Berlijn, waar hij in 1841 tot geheim regéringsraad in het ministérie van Eeredienst benoemd werd. In 1843 nam hij zijn ontslag en vestigde zich te Neisze, waar hij den 26sten November 1857 overleed.
Hij was de laatste en tevens de meest-begaafde vertegenwoordiger der Romantische school. Van zijne geschriften noemen wij de romans: „Ahnung und Gegenwart (1815)”, gevolgd door „Krieg mit den Philistern, ein dramatisches Märchen in vier Abenteuern (1824)”, — „Aus dem Leben eines Taugenichts und das Marmorbild, zwei Novellen, nebst einem Anhange von Balladen und Romanzen (1824)”, — voorts „Meierbeth’s Glück und Ende, Tragödie (1828)”, — Ezzelin von Romano, Trauerspiel (1828)” — „Der letzte Held von Marienburg, Trauerspiel (1830)”,— „Die Freier, Lustspiel (1833)”, — „Viel Lärmen um nichts (1833)”, — „Die Dichter und ihre Gesellen (1834)”, — „Gedichte (1837 3de uitgave 1851)”, — en „Der Graf Lucanor, u. s. w. (1840, 2de uitgave 1843)”. Ook is er eene verzameling zijner werken in het licht versehenen (1841—1843, 4 dln). Hij bezit de meeste verdiensten als lierdichter. In zijne laatste levensjaren heeft hij onderscheidene werken geleverd, die betrekking hebben op de geschiedenis der letterkunde, zooals: „Ueber die religiöse und ethische Bedeutung der neuern romantischen Poesie in Deutschland (1847)”, — „Der Deutsche Roman des 18 Jahrhunderts in seinem Verhältnisz zum Christenthum (1851)”, — „Zur Geschichte des Drama’s (1854)”, — en „Geschichte der protestantischen Literatur in Deutschland (1856, 2 dln, 2de uitgave 1861)”, — en eindelijk de gedichten „Julian (,1853)”, — „Robert und Guiscard (1855)”, — en „Lucius (1857)”.
