Dupuytren (Guillaume, baron), een uitstekend Fransch ontleedkundige en chirurg, werd geboren den 6den October 1777 te PierreBuffière in Haute-Vienne, studeerde te Parijs en werd in 1795 prosector te Montpellier. In 1801 zag hij zich geplaatst als opzigter der ontleedkundige werkzaamheden te Parijs, in 1803 als tweede, en in 1815 als eerste heelmeester aan het Hôtel-Dieu, in 1813 als hoogleeraar in de chirurgie, en in 1818 als professor in de cliniek aan het Hôtel-Dieu. Tevens benoemde de Académie hem tot lid. In 1833 werd zijne schitterende loopbaan afgesloten door een aanval van beroerte, en hij overleed den 8sten Februarij 1835.
Hij bezat een scherpen diagnostischen blik, dien hij door de vermetelste kunstbewerkingen regtvaardigde, terwijl hij hierbij eene ongemeene handigheid en eene onverstoorbare kalmte aan den dag legde. Ook is hij de uitvinder van verschillende instrumenten en methoden. Aan zijne dochter, gehuwd met den graaf de Beaumont, liet hij een vermogen achter van 8 millioen francs. Eenige van zijne leerlingen hebben eene uitgave bezorgd van zijne „Leçons orales de clinique chirurgicale faites à l’Hôtel-Dieu (1830— 1834, 4 dln)”, — en van zijn „Traité théorique et pratique des blessures par armes de guerre (1834, 2 dln)”.
