Een Fransch generaal, werd geboren den 7den Julij 1760 te Bourgneuf in Bourgondië, studeerde in de regten, maar werd door Dumouriez tot kolonel van een door hem zelven aangeworven vrijcorps benoemd.
Als commandant van Roermond behield hij den belangrijken post bij Herestal, verbrandde na de nederlaag bij Neerwinden de brug over de Loo, trok daarna over de Schelde en deed de infanterie, welke reeds voor de Oostenrijkers op de vlugt ging, stand houden, weshalve hij tot brigade-generaal bevorderd werd. Hij verijdelde nu den aanslag der Oostenrijkers op La Chapelle, maakte zich meester van de positie bij Priche, voerde in 1794 bevel aan de grenzen van Vlaanderen, behaalde de overwinning bij Fleurus en belegerde Maastricht, waarna hij opklom tot den rang van divisie-generaal. In die betrekking bevond hij zich in 1795 aan de kust van Brest, werd daarna naar de Vendée gezonden en nam deel aan de veldtogten van het Rijn-leger in 1796 en 1797. In 1798 werd hij belast met het commando over den regtervleugel van het leger in Italië onder Championnet, hielp in 1799 Napels veroveren en herstelde de rust in Calabrië en Apulië. Nadat hij wegens onaangenaamheden van zijne betrekking beroofd was, ontving hij kort daarna weder een commando in het Alpen-leger en in het voorjaar van 1800 in het Fransch-Bataafsche leger onder Angereau. Met dezen streed hij bij Berg-Eberach, Bamberg en Lauff.
Hij zag zich voorts benoemd tot graaf en tot ridder van het Legioen van Eer, stond in 1805 aan het hoofd van de 4de divisie van het Italiaansche leger, en trok wederom binnen Napels. In Februarij 1808 onderscheidde hij zich in Spanje door de verdediging van Barcelona. Wegens eene beschuldiging van Angereau, dat hij aan zijne troepen velerlei ongeregeldheden veroorloofd had, bleef hij van 1810—1814 zonder betrekking, verkreeg daarna eene divisie onder den maarschalk Victor en streed dapper bij La Rothière, Montereau en Arcis. Na den afstand van Napoleon werd hij inspecteur-generaal der infanterie, doch koos na den terugkeer van dezen de zijde des Keizers, en sneuvelde bij Waterloo den 18den Junij 1816. Hij schreef: „Précis historique de l’infanterie légère et de son influence dans la tactique des différents siècle (1806, 2de uitgave 1814)”.
