Dagobert is de naam van eenige koningen uit het Frankische stamhuis der Merovingen. Wij vermelden:
Dagobert I, den zoon van Chlotarius, geboren in 602 na Chr. Hij werd koning van Austrasië in 624 en na den dood zijns vaders ook van Neustrië, terwijl hij aan zijn broeder Charibert enkel het hertogdom Aquitanië afstond. Hij vestigde zijn zetel te Parijs en maakte een einde aan den grooten invloed van den majordomus Pepijn. De Austrasiërs echter vorderden, op aansporing der bloedverwanten van laatstgenoemde, een eigen koning, en om te bewijzen dat zij dien noodig hadden, verloren zij opzettelijk den veldslag tegen Samo, koning der Slawen en Wenden. Dagobert, door den nood gedrongen, plaatste er zijn 4-jarig zoontje Sigbert op den troon, kreeg door het overlijden van Charibert Aquitanië terug en overwon de Basken, alsmede den hertog van Bretagne.
Vroeger had hjj oorlog gevoerd met de Saksen, die zich met de Friezen tegen hem hadden verbonden, en bij die gelegenheid drong Dagobert tot Utrecht door, waar hij in 629 de St. Thomaskerk stichtte. Hij stelde toen de Utrechtsche gemeente onder de hoede van den bisschop van Keulen. Vóór zijn overlijden plaatste hij zijn zoon Chlodwig en zijne echtgenoote Nantechild onder het opzicht van zijn hofmeijer Anga, en overleed in 638. Hij was de laatste der Merovingen, die zelfstandig regeerde, maar hij bezoedelde zich met den moord van 10000 Boelgaarsche huisgezinnen, die bij hem veiligheid zochten tegen de Hunnen, daar hij vreesde, dat zij het hun aangewezen land als hun eigendom zouden aanmerken.
Dagobert II, een zoon van koning Sigbert en alzoo een kleinzoon van den voorgaande. Hij werd na den dood zijns vaders (656) door Grbimoald, den zoon van Pepijn, naar een klooster in Ierland gezonden, door de Austrasiërs na den dood van Childerik tot den troon geroepen, en in 678 vermoord.
Dagobert III, een zoon van Childebert III; hij werd in 711 de opvolger zijns vaders en overleed in 716.
