Chur, in het Romaansch Quoira, in het Italiaansch Coira, in het Fransch Coire, is de hoofdplaats van het Zwitsersche kanton Graauwbunderland; zij ligt aan den voet van den Hochwang en van den boschrijken Pizockel in een bekoorlijk, door hooge bergen omgeven dal aan de ruischende Plessur, die zich 1/2 uur gaans van daar in de Rijn uitstort. Zij heeft een ouderwetsch voorkomen en telt bijna 8000 inwoners, waarbij zich nog geen 2000 R. Katholieken bevinden, die binnen den ringmuur wonen van het Bisschopshof. Dit laatste is eene antieke vesting uit den tijd der Romeinen, en hier verheft zich ook de hoofdkerk, in 773 door den bisschop Tello gesticht, met vele merkwaardige oudheden. Het bisschoppelijk kasteel, naast de kerk, is een oud gebouw met de portretten der voormalige bisschoppen.
Op de noordelijke hoeken van het Bisschopshof bevinden zich 2 Romeinsche torens, en in één van deze heeft, volgens de sage, de heilige Lucius, koning der Schotten, in 176 na Chr. den marteldood ondergaan. Achter de hoofdkerk ligt het seminarium, en op eene hooge rots, tusschen het geboomte, de St. Lucius-kapèl, vanwaar men een fraai uitzigt heeft. Voorts bezit de stad nog onderscheidene merkwaardige gebouwen en een paar geleerde genootschappen; zij is een groot deel van hare welvaart verschuldigd aan hare ligging aan den weg, die over den Splügen naar Italië leidt, en aan het eerste station der Zwitsersche Zuid-Oostbaan. Voorts heeft men er eenige fabrieken, en de vruchtbare omstreken leveren wijn, ooft enz. — Chur is ongetwijfeld door de Romeinen gesticht; in de dagen van keizer Constantijn heette de stad Curia Rhaetorum, en in 452 was er reeds een bisschop gevestigd. In 1464 werd zij door keizer Frederik IV eene vrije rijksstad verklaard, in 1498 onder het aartsbisdom Mainz gesteld, en in 1802 toegevoegd aan de Helvetische Republiek.
