Jan Etienne Championnet, een uitstekend Fransch generaal, werd geboren in 1762 in het departement Drôme. Zijn hartstogtelijke aard vervoerde hem tot vele buitensporigheden, doch hij nam vervolgens dienst en bevond zich in 1781 voor Gibraltar. Met ernst legde hij zich nu toe op de krijgskunde en bij het uitbarsten der Revolutie dempte hij met een bataljon vrijwilligers de oproerigheden in de Jura-streek zonder eenig bloed te vergieten, zag zich daarna geplaatst bij de Rijn- en vervolgens bij de Moezel-armée onder Hoche en gaf in 1793 schitterende blijken van dapperheid.
Tegen het einde van dat jaar werd hij bevorderd tot divisie-generaal, diende bij de Sambre- en Maas-armée, vocht met zeldzamen moed in den slag bij Fleurus en nam daarna deel aan de krijgsverrigtingen aan de Beneden-Rijn. Daarna benoemd tot generaal en chef, sloeg hij de Napolitanen, die een inval deden in den Kerkelijken Staat, bij Terni, Fermo, Otricoli en Calvi, verjoeg hen uit Rome, deed hen naar Capua terugtrekken, en rukte toen (1799) met de Lazzaroni binnen Napels, waar hij de Parthenopeïsche Republiek afkondigde. Daar hij zich tegenover de agenten van het Directoire te veel gezag aanmatigde, moest hij het opperbevel aan Macdonald afstaan, waarna hij gevangen naar Grenoble werd gebragt. Door de omwenteling van 18 Junij 1799 herkreeg hij zijne vrijheid en tevens het opperbevel over het leger der Alpen. Hij werd echter in September van dat jaar bij Savigliano en Fossano door de Russen en Oostenrijkers geslagen, trok naar Provence terug, en overleed den 9den Januarij 1800 te Antibes.
