Chalcedon, eene stad in het oude Bithynië, aan den mond van de Bosporus tegenover Constantinopel, werd in 675 vóór Chr. door de Megarensers gesticht. Eerst droeg zij den naam van Procerastis, later dien van Chalcedon.
In 140 vóór Chr. verloor zij haren voormaligen bloei doordien koning Nicomédes met hare burgers zijne nieuwe hoofdstad Nicomedia bevolkte. Door de Romeinen werd zij versterkt, en de Christelijke Keizers verhieven haar tot de hoofdstad van Bithynië. Hier behaalde in 323 na Chr. keizer Constantinus eene overwinning op Licinius. Langzamerhand kwam zij in verval, maar werd weder opgebouwd door Valens, die haar „Justinianea” noemde. Daarna werd zij verwoest door de Turken, die hare steenen gebruikten, om in Constantinopel moskeeën te doen verrijzen. Zij is de geboorteplaats van Xenócrates, en in 451 werd er een belangrijk oecuménisch concilie gehouden. Op hare plaats verheft zich thans het dorp Kadikoei.
