Boothia Felix is de naam van een schiereiland aan het oostelijk uiteinde der noordkust van Noord-Amerika. Het staat door de Land-engte van Boothia met den vasten wal in verband en strekt zich uit tot 72° N.B. In het oosten is het door de Golf van Boothia gescheiden van het Cockburn-eiland en het schiereiland Melville, in het noorden door de Bellot-straat van het eiland Noord-Somerset, in het noordwesten door de Franklin-straat van het Prins van Wallis-land, en in het zuidwesten door de Ross-straat van het King Williams-land.
Er heerscht eene gemiddelde koude van —15° C. Dit schiereiland is in 1829—1833 door John Boss ontdekt. Hij noemde het naar zijn vriend Felix Booth en vond er de magnétische pool op 70° 5' 17" N. B. en 96” 46' 45" W. L. van Greenwich. In 1846 is dat schiereiland naauwkeuriger onderzocht door Mae.