Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 19-03-2018

Bladrood

betekenis & definitie

Bladrood (erythrophyl) is de roode kleur­stof, die in den herfst in vele bladeren ont­staat, vooral bij zulke planten, die roode vruchten dragen. De roode kleurstof van de opperhuid der vruchten bezit dan ook door­gaans dezelfde eigenschappen als het bladrood. Omtrent zijn ontstaan kunnen wij slechts ver­melden, dat het zonlicht daarop een be­langrijken invloed heeft en dat het niet uit het bladgroen geboren wordt.

Doorgaans vindt men het in opgelosten toestand in het celvocht, bepaaldelijk in zulke cellen, die geen bladgroen bevatten. In aether is het blad­rood onoplosbaar; daarentegen lost het ge­makkelijk op in water en in alkohol. Wanneer men de waterachtige oplossing laat verdampen, blijft eene bruine stof achter, die ook bij het verrotten van vochtige bladeren ontstaat. Het wordt door alkaliën niet blaauw, maar groen gekleurd; hierbij echter ontstaat geen bladgroen.

< >