Aanbod is de voorraad aan (commerciële) vastgoedobjecten per ultimo het betreffende kalenderjaar, die voor de vraag in de onderhavige markt beschikbaar is voor de verhuur, dan wel − afhankelijk van de context − voor de verkoop en waarbij gerekend wordt vanaf een per categorie vastgoed verschillende minimale oppervlakte per object.
Ook wel genoemd: aanbodzijde (van de markt) en marktaanbod.
Het begrip is niet eenduidig gedefinieerd.
Zo kan er onderscheid gemaakt worden tussen het aanbod verkrijgen en het uitbrengen daarvan, waarbij in beide gevallen weer sprake kan zijn van een vastgoedobject als beleggingsproduct, of ten dienste van de eigen huisvestingsbehoefte.
Verder wordt onder dit begrip verstaan het per ultimo het jaar van beschouwing niet door de vraag geabsorbeerde, nog op de markt zijnde gedeelte uit het restaanbod ultimo het vorige jaar, vermeerderd met de nog niet afgenomen toevoeging aan de voorraad via de gedurende het betreffende jaar opgeleverde nieuwbouw, ten aanzien van te huur, dan wel − afhankelijk van de context − te koop aangeboden woningen in de lokale markt.
De aangegeven eerste omschrijving heeft betrekking op de algemene databestandsopname in de markt. Voor de opbouw van databestanden is het gebruikelijk selectiecriteria te hanteren bij de opname van informatie. Zo wordt de informatie met betrekking tot het marktaanbod en de opname in de sector commercieel vastgoed vooral gebaseerd op de publicaties uit de vakliteratuur, waarvoor algemeen een ondergrens geldt van 500 m2 b.v.o. voor kantoorruimte, 750 m2 voor bedrijfsruimte en 200 m2 voor winkelruimte. De gegevens hebben dan betrekking op al opgeleverde, dan wel nog in aanbouw zijnde objecten. Projecten in voorbereiding blijven buiten beschouwing.
In de kantorensector betreft het het totaal op de gestelde peildatum aan objecten, dan wel − afhankelijk van de context − het aantal m2 b.v.o., die voor verhuur of verkoop voor de markt beschikbaar is. Dit is inclusief de renovatie projecten, waarbij het gebruikelijk is binnen zes maanden vrijkomende objecten of ruimten, als aanbod aan te merken.
Bij de tweede begripsomschrijving wordt uitgegaan van een balansopname op het einde van elk jaar, ten einde de marktsituatie op dit punt van het aangeboden vastgoed weer te geven in de vorm van een totaaltelling, waarbij voorbijgegaan wordt aan het op dat moment openstaande, feitelijke aanbod en aan het restaanbod dat tussentijds beschikbaar is gekomen. In de woningmarkt kan dat zijn als gevolg van het primaire en secundaire aanbod binnen het doorstroomproces in die markt. Zo zal deze ten gevolge van de dynamiek van het doorstroomproces in de markt voortdurend aan veranderingen onderhevig zijn.
Onder het ‘primaire aanbod’ wordt in de woningmarkt verstaan het aantal woningen dat vrij komt en zodoende beschikbaar is gekomen voor invulling van de vraag in die betreffende markt, ten gevolge van het verhuizen van de zittende huishoudens, waarbij als redenen hiervoor gedacht moet worden aan:
• Samen gaan wonen.
• Scheidingen.
• Sterfte.
• Opname in een tehuis.
• Vertrek uit de betreffende woningmarkt.
Onder het ‘secundaire aanbod’ wordt dan verstaan het beschikbaar komen van woningen ten gevolge van verhuisbewegingen van de zittende huishoudens naar woningen uit het vrijgekomen primaire aanbod. Deze ‘doorstroming’ binnen het bestand van aangeboden woningen gaat door, totdat een huishouden uit een andere woningmarkt, of een starter op die markt, een dergelijke aangeboden woning betrekt. Immers, deze beide groepen bewoners laten geen vrije woning achter om aan het aanbod toe te voegen ter vervanging van de door hen bezette woning.
In de sociale huursector wordt onder dit begrip nog specifieker verstaan het aantal woningen dat vrijkomt door de ‘urgente doorstromers’ en ‘urgente woningverlaters’.
Zie ook: doorstromers, urgente doorstromers en urgente verhuisgeneigden.
