vreemde

betekenis & definitie

vreemde - Zelfstandignaamwoord
1. (m) iemand die niet bekend is, een onbekende
♢ Er zat een vreemde op zijn plek.
2. (n): (het) vreemde (land) in datief:
♢ In den vreemde.'' - in het buitenland.
3. (n): iets dat verbazing opwekt
♢ Het vreemde is dat hij daar nooit iets van gezegd heeft.

vreemde - Bijvoeglijk naamwoord
1. verbogen vorm van de stellende trap van vreemd

Woordherkomst
zelfstandig gebruikt bijvoeglijk naamwoord: vreemd

Antoniemen
bekende