volkomen

betekenis & definitie

volkómen - Bijvoeglijk naamwoord
1. zonder dat er iets aan ontbreekt
♢ Bestaat er volkomen stilte, of hoor je altijd wel wat, bijvoorbeeld je hartslag?.

volkómen - Bijwoord
1. geheel en al
♢ Dat was volkomen onaanvaardbaar.

volkómen - Werkwoord
1. (verouderd) iets doen tot het bedoelde resultaat helemaal is bereikt
♢ Volkomt deze aan de laatste bepaling niet, dan kan de prijs hem geweigerd worden.

vólkomen - Werkwoord
1. ergatief geheel gevuld geraken
♢ Met als gevolg dat de woningen die Lelystad nog steeds aan het bouwen was, niet meer volkwamen.

Woordherkomst
van Middelnederlands volcomen, op te vatten als samenstelling van vol en komen

Antoniemen
onvolkomen