Wat is de betekenis van volkomen?

volkómen - Bijvoeglijk naamwoord 1. zonder dat er iets aan ontbreekt ♢ Bestaat er volkomen stilte, of hoor je altijd wel wat, bijvoorbeeld je hartslag?. volkómen - Bijwoord 1. geheel en al ♢ Dat was volkomen onaanvaardbaar. volkó...

volkomen - bijvoeglijk naamwoord, bijwoord uitspraak: vol-ko-men 1. wat ten volle zo is of moet zijn ♢ ik kan alleen werken in volkomen stilte 1. geheel en al, ten volle ♢ Thimo heeft volkomen...

adj. & adv., folslein, alhiel, finael.

...

bn., bw. (geheel, zonder enig gebrek of voorbehoud): een volkomen klinker, zie scherplang; volkomen vrijheid; een volkomen vergiffenis schenken; dat is volkomen waar, geheel en al; ik ben het volkomen met u eens, ten volle.

(vol'ko:mən) bn. en bw. (–er, –st) 1. geheel : – vrijheid; ik ben het – met u eens; jij hebt – gelijk; dat is – waar. 2. waaraan niets ontbreekt : dat werk is -. Syn. volledig, volmaakt. 3. Taalk. helderlang: een klinker.

bn. en bw. (-st), I. bn., 1. geheel, volledig: u hebt volkomen vrijheid; 2. volmaakt; een volkomen werk, waaraan niets ontbreekt; II. bw., geheel, ten volle: dat is mij volkomen duidelijk.

deelw. van ’t Mnl. vulcomen, eig.: tot het doel komen, het doel bereiken; er ontbreekt niets meer aan. — Volledig: de volle (alle) leden hebbende.

...