ontegenzeglijk

betekenis & definitie

ontegenzeglijk - Bijvoeglijk naamwoord
1. niet tegen te spreken; niet te betwisten|betwisten
♢ Dat is ontegenzeglijk waar.

Woordherkomst
Afgeleid van tegenzeglijk met het voorvoegsel on-, Naamwoord van handeling van tegenzeggen met het achtervoegsel -lijk

Synoniemen
ontegenzeggelijk, ontegensprekelijk, onbetwistbaar, onweerlegbaar

Antoniemen
betwistbaar, weerlegbaar