onderbreken

betekenis & definitie

onderbreken - Werkwoord
1. (ov) actie ondernemen om een in gang zijnd proces tot staan te brengen
♢ De voorzitter onderbrak de verhitte discussie met een verwijzing naar de beperkte tijd die beschikbaar was.

Woordherkomst
samenstelling van onder(bijwoord) en breken(werkwoord)

Synoniemen
schorsen