jong

betekenis & definitie

jong - Bijvoeglijk naamwoord
1. van geringe leeftijd

jong - Zelfstandignaamwoord
1. een directe nakomeling van een dier

jong - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jongen
♢ Ik jong
2. gebiedende wijs van jongen
♢ jong!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jongen
♢ jong je?

Synoniemen
jeugdig

Antoniemen
oud

Verwante begrippen
leeftijd, jeugd, onvolgroeid, onvolwassen, groei, klein, adolescent, pril, volwassen, jonkheer, jonkheid, jonkvrouw