interruptie

betekenis & definitie

interruptie - Zelfstandignaamwoord
1. Onderbreking
♢ In parlementen betekent een interruptie een onderbreking van iemand die in een vergadering aan het woord is. Interrupties zijn in parlementen heel gebruikelijk. In de Nederlandse Tweede Kamer staan acht interruptiemicrofoons opgesteld, voor leden die de spreker die achter het spreekgestoelte het woord voert of de bewindspersoon in Vak K willen onderbreken.

Woordherkomst
afgeleid van het Franse interruption (met het voorvoegsel inter-)