Wat is de betekenis van Interruptie?

Het begrip interruptie heeft 2 verschillende betekenissen: 1) onderbreking. het tijdelijk ophouden of doen ophouden van de voortgang van iets gedurende kortere dan wel langere tijd; onderbreking. 2) onderbreking van iemands rede. onderbreking van iemand die aan het woord is door hem in de rede te vallen.

interruptie - Zelfstandignaamwoord 1. Onderbreking ♢ In parlementen betekent een interruptie een onderbreking van iemand die in een vergadering aan het woord is. Interrupties zijn in parlementen heel gebruikelijk. In de Nederlandse Tweede Kamer staan acht interruptiemicrofoons opgesteld, voor le...

interruptie - zelfstandig naamwoord uitspraak: in-ter-rup-sie 1. uitroep of opmerking waarmee je iemand onderbreekt ♢ de voorzitter verbood verdere interrupties Zelfstandig naamwoord: in-ter-rup-sie de interruptie...

Een Kamerlid onderbreekt het Kamerlid dat een betoog houdt.

[Lat. interruptio] onderbreking.

onderbreking; onderbrekende uitroep

Onderbreking van een collega-volksvertegenwoordiger tijdens zijn of haar toespraak. De voorzitter van de Vaste Commissie voor WVC merkte bij de behandeling van de zogeheten Medianota op 30 januari 1984 op: ‘… zoals bekend is een interruptie een korte, flitsende opmerking …’ Zie ook maidenspeech.

onderbreking.

onderbreking, stoornis