interruptie
...
Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)
Het begrip interruptie heeft 2 verschillende betekenissen: 1) onderbreking. het tijdelijk ophouden of doen ophouden van de voortgang van iets gedurende kortere dan wel langere tijd; onderbreking. 2) onderbreking van iemands rede. onderbreking van iemand die aan het woord is door hem in de rede te vallen.
Wiktionary (2019)
interruptie - Zelfstandignaamwoord 1. Onderbreking ♢ In parlementen betekent een interruptie een onderbreking van iemand die in een vergadering aan het woord is. Interrupties zijn in parlementen heel gebruikelijk. In de Nederlandse Tweede Kamer staan acht interruptiemicrofoons opgesteld, voor le...
Muiswerk Educatief (2017)
interruptie - zelfstandig naamwoord uitspraak: in-ter-rup-sie 1. uitroep of opmerking waarmee je iemand onderbreekt ♢ de voorzitter verbood verdere interrupties Zelfstandig naamwoord: in-ter-rup-sie de interruptie...
Marco Bunge (1985)
Onderbreking van een collega-volksvertegenwoordiger tijdens zijn of haar toespraak. De voorzitter van de Vaste Commissie voor WVC merkte bij de behandeling van de zogeheten Medianota op 30 januari 1984 op: ‘… zoals bekend is een interruptie een korte, flitsende opmerking …’ Zie ook maidenspeech.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: