goesting

betekenis & definitie

goesting - Zelfstandignaamwoord
1. Vlaams voor zin (zoals in zin hebben in), verlangen

Woordherkomst
Gevormd door toevoeging van het achtervoegsel -ing aan het Vroegnieuwnederlandse goeste "lust, zin, smaak". De reden voor de toevoeging van dit achtervoegsel, dat normaalgezien enkel op werkwoorden wordt gebruikt, aan het zelfstandig naamwoord goeste is ongekend, maar ligt mogelijk in een analogiewerking door gading. Het woord goeste zelf was eerder ontleend aan het Oudfranse goust "smaak" (nieuwfrans goût), dat uiteindelijk teruggaat naar het Latijnse gustus "smaak".

Verwante begrippen
goesting hebben om