blameren - Werkwoord
1. (ov) te schande maken, onteren
2. (refl) in kwaden naam brengen
♢ Hij heeft zich daarmee danig geblameerd.
Woordherkomst
Van het Engelse blame of het Franse blâmer, van het Latijnse 'blastemare' met het achtervoegsel -eren
Verwante begrippen
blamage
Gepubliceerd op 30-10-2017
blameren
betekenis & definitie