bevelen - Werkwoord
1. (ov) een dwingende opdracht geven
♢ Hij beval zijn soldaten de grens over te steken.
bevelen - Zelfstandignaamwoord
1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bevel
Woordherkomst
Van het Middelnederlands bevelen, van een Protogermaanse wortel *felh- met het voorvoegsel be- met het achtervoegsel -en
Synoniemen
ordonneren
Antoniemen
gehoorzamen
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk
Bronnen
Bronnen: