aantrekken

betekenis & definitie

aantrekken - Werkwoord
1. (ov) een kracht uitoefenen die zaken naar zich toe doet bewegen
♢ De magneet trekt alle ijzerdeeltjes aan.
2. (ov) aanlokken
♢ De zoete geur trok veel wespen aan.
♢ Werken in een ziekenhuis trekt me niet aan.
3. (ov) vaster doen sluiten, vastzetten
♢ Hij trok de handrem goed aan.
♢ Hij trok het touw goed aan zodat het pakje dicht bleef zitten.
4. (ov) iets ~: kleding aandoen
♢ Ik ga even iets anders aantrekken.
5. ergatief een stijgende lijn vertonen
♢ De economie trok vorig kwartaal flink aan.
6. (refl) zich ~ van: zijn gedrag wijzigen naar aanleiding van een uitwendige invloed
♢ Hij trok zich niets aan van die hoge boete en ging door met veel te hard te rijden.
7. (rcpq) elkaar ~ een attractieve wisselwerking ondergaan
♢ Volgens de wet van de zwaartekracht trekken twee massa's elkaar aan.

Woordherkomst
samenstelling van aan(voorzetsel) en trekken(werkwoord)

Verwante begrippen
aandoen, aanhalen, aanlokken, bekoren, opbrengen, opleggen, toelachen, trekken, verlekkeren