of reliquieën worden genoemd de overblijfselen van heiligen en ook wel de voorwerpen, die aan hen hebben toebehoord of met hen in aanraking zijn geweest.
Vooral de R.K. kerk bezit vele relieken van heiligen, die in houten, metalen of glazen kistjes, reliekschrijnen genaamd, worden bewaard en op bepaalde tijden aan de gelovigen getoond en door hen vereerd worden. — Zo bezit b.v. de stad Trier de Heilige Rok van Jezus, terwijl te Aken o.a. de zweetdoek van de heilige Veronica wordt bewaard, waarmee deze Jezus’ gelaat zou hebben afgewist, toen hij op weg was naar Golgotha.
Bekende relieken in ons land zijn die van St. Servatius (Servaas), welke in de Servaas-kerk te Maastricht bewaard worden.
De reliekenverering is reeds in de vroegste tijden van het Christendom begonnen. In de Middeleeuwen gaf zij aanleiding tot misbruik; er werd veel handel in relieken gedreven; hieraan werd in 1215 door het Concilie van Lateraan een einde gemaakt.
Ook de Boeddhisten kennen de reliekenverering en bewaren overblijfselen van den Boeddha, die zij in hoge eer houden. Deze relieken bevinden zich veelal in de kloosters, doch worden soms ook in het binnenste van een stoepa, zoals de Boeroeboedoer, onder in den grond bewaard.
