Als uitvinder der postzegels wordt de Velayer genoemd, die in 1653 van Lodewijk XIV het recht verkreeg, in Parijs een stadspost op te richten. Het port bedroeg 5 centimes.
De afzender plakte op zijn brief een zegel van 1 sou, een z.g. billet de port payé, waarop hij met inkt den datum van verzending invullen moest. Deze instelling bestond slechts weinige jaren.In de jaren 1812 tot 1836 werden in Schotland, Sardinië en Zweden postzegels gedrukt en uitgegeven, maar eerst in 1840, na de aanneming van de wet van Rowland Hill, werden in Engeland de postzegels officieel ingevoerd, en in de jaren van 1843 tot 1852 volgden de meeste andere staten. De eerste Nederlandse postzegels dateren uit 1852. Vijftig jaren geleden was een postzegelverzameling van 6 à 8000 stuks een prachtige collectie. Er werden toen niet alle jaren nieuwe series uitgegeven, er bestonden geen tuberculose-, kinder-, jubileum- en tentoonstellingszegels. Tegenwoordig is het onmogelijk alle nieuwigheden bij te houden. Wie een verzameling van enige waarde aanleggen wil, specialisere zich op een bepaald land, b.v.
Nederland en zijn koloniën, of Spanje, Portugal, Frankrijk, enz. Geloof maar niet, dat onder onze Nederlandse postzegels geen waardevolle exemplaren zijn. De in 1852 uitgegeven zegels met de beeltenis van koning Willem III zijn een sieraad in elke verzameling. Dan heb je nog de oudere postzegels van Suriname en Curagao. Natuurlijk is het ook aardig zeldzame postzegels van andere landen te bemachtigen, b.v. de driehoekige Kaap, een oude Perzië, de Washington-postzegel van 2 ½ cent of een Spanje met de beeltenis van koningin Isabella. Ook de zegels der vroegere Duitse koloniën Togo, Kameroen, Samoa en de oude Duitse staten, zoals Saksen, Mecklenburg, Hannover, staan hoog genoteerd.
Fantasieprijzen worden betaald voor de zwarte Mauritius, een Elzas-Lotharingen, een Livland en dgl. Maar voor jeugdige verzamelaars is er geen kans zo’n curiositeit, die op verkopingen soms met ƒ20.000 en meer betaald wordt, machtig te worden.
