noemt men delfstoffen, die een vaste chemische samenstelling hebben.
Het binnenste der aarde is ’n deels gasvormige, deels vloeibare massa. Gaat deze massa afkoelen, doordat het magna in de spleten of breuken van de aardkorst dringt of geheel aan de oppervlakte komt, b.v. bij uitbarstingen van vulkanen, dan zullen er mineralen in ontstaan. Welke, dat is natuurlijk afhankelijk van de chemische samenstelling van het magma. Als het magma heel langzaam afkoelt en in de aardkorst tot een gesteente wordt, gebeurt dit door de veranderde natuurkundige omstandigheden. Door het dalen van de temperatuur zullen sommige chemische elementen verbindingen aangaan en vasten vorm krijgen, men noemt dat uitkristalliseren. De eerste kristallen vormen zich in de vloeibare massa en zullen den mooien kristalvorm aannemen.
Maar als er eenmaal kristallen zijn, zullen de volgende niet genoeg ruimte meer hebben en dus vaak slechts gedeeltelijk den kristalvorm van hun soort kunnen aannemen.
Een kwartskristal, dat in hoofdzaak begrensd wordt door een zeszijdig prisma en van boven en van onderen is afgesloten door een zeszijdige pyramide, vindt men maar zelden. De mooiste en grootste kristallen worden gevormd als het magma heel langzaam afkoelt; wanneer het sneller gebeurt, ontstaan er kleine of in ’t geheel geen kristallen, maar de inwendige bouw en de chemische eigenschappen zijn precies dezelfde, als die van de fraai gevormde kristallen.
